Kisah daripada 'dalam' Korea Utara

KOREA UTARA merupakan salah satu negara yang mempunyai kawalan ketat di dunia lebih lagi apabila berhadapan dengan pihak media namun apabila satu kumpulan wartawan daripada CNN berjaya mendapat kebenaran untuk melaporkan keadaan di negara itu, ia merupakan satu peluang keemasan bagi mereka.

Walaupun negara itu masih mengamalkan dasar tertutup kepada sebahagian besar dunia di luar sana, namun para wartawan ini mendapat akses untuk menyaksikan kehidupan rakyat biasa di kota itu serta menemu bual mereka.

Selain itu, mereka juga berpeluang melakukan ‘Facebook live’  selama 20 minit dari dalam  Korea Utara yang menunjukkan keadaan di ibu kota negara itu sambil diiringi oleh pegawai-pegawai kerajaan yang bertindak sebagai pemandu pelancong.

Namun begitu, mereka juga akan melaporkan pada pegawai atasan apa yang dilakukan oleh para wartawan semasa merakam.

Semasa di Pyongyang, mereka sempat mengadakan wawancara bersama pakar ekonomi Korea Utara, Profesor Ri Gi Song dan berbual mengenai hubungan perdagangan negara itu dengan China, pasaran bawah tanah serta pekerjaan yang mendapat bayaran tertinggi di sana iaitu pelombong arang batu dan buruh kasar.

Menurut Si-gong, kerja-kerja fizikal yang mencabar lebih cenderung untuk membayar gaji yang lebih mahal berbanding dengan pekerjaan di pejabat.

“Walaupun kerja-kerja fizikal ini gaji lebih banyak namun ia masih lagi kurang daripada standard di negara barat namun saya tidak boleh memberitahu berapa jumlahnya.

“Selain itu, keluaran dalam negara kasar (KDNK) per kapita juga tidak lebih daripada AS$1,000 (RM4,445) setiap tahun,” katanya.

Sementara itu, kedai-kedai di sini turut menjual barangan berjenama dari pereka terkenal seperti Hermes, Versace, Gucci dan lain-lain.

Terdapat juga kedai-kedai yang menjual alatan elektronik canggih serta jualan makanan tempatan hinggalah barat.

Berbeza dengan imej masyarakat di Korea Utara yang sering dikatakan dalam kebuluran akibat tidak mempunyai makanan yang cukup.

Bagaimanapun, para wartawan tersebut tidak dibenarkan keadaan rakyat yang tinggal di luar kawasan ibu kota di mana Persatuan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) melaporkan keadaan suram menyelubungi mereka di sana.

Di samping itu, rakyat di sini juga mempunyai akses yang sangat ketat kepada dunia luar di mana segala yang disiarkan di televisyen atau radio haruslah mendapat kelulusan daripada kerajaan dahulu.

Rakyat biasa tidak mempunyai kemudahan internet dan membuat panggilan antarabangsa oleh itu, bahan berita mereka hanyalah menerusi televisyen dan radio sahaja.

Selama berdekad, mereka ini sering disajikan dengan propaganda ancaman daripada kuasa luar seterusnya mengetatkan pengurusan ketenteraan di negara itu.

Walaupun kini negara itu perlahan-lahan membuka ‘pintu’ mereka kepada negara luar namun ia masih lagi menggunakan terma dan syarat mereka sendiri.

**Laporan ini ditulis oleh wartawan CNN, Will Ripley